عسل ممکن است به ارضای هوس های شیرین کمک کند و در عین حال به اندازه قند سفره وزن اضافه نمی کند. حداقل چند مطالعه حیوانی وجود دارد که در مورد آن صحبت می کند.
با این حال، محققان نه تنها به اثرات عسل هانی تاج بر وزن بدن، بلکه بر چربی خون و سطح قند خون نیز توجه کردند. در میان چیزهای دیگر، آنها به نسبت کلسترول LDL به HDL در سطوح لیپید خون نگاه کردند.
نسبت LDL پایین (لیپوپروتئین با چگالی کم) به HDL (لیپوپروتئین با چگالی بالا) مطلوب در نظر گرفته می شود، در حالی که نسبت بالا با بیماری های قلبی عروقی مرتبط است.
مطالعات حیوانی در مورد اثرات عسل بر وزن بدن و شمارش خون
محققان نیوزیلندی به 45 موش صحرایی با رژیم غذایی حاوی 8 درصد ساکارز، 10 درصد عسل عسل یا بدون قند به مدت 52 هفته تغذیه کردند.
موش هایی که از رژیم غذایی ساکارز تغذیه می کردند بیشترین وزن بدن را به دست آوردند و بیشترین درصد چربی بدن را داشتند. از سوی دیگر، موش‌هایی که از عسل تغذیه کردند، افزایش وزن و درصد چربی بدنشان تقریباً برابر با موش‌هایی بود که از رژیم غذایی بدون قند تغذیه کردند.
علاوه بر این، موش‌هایی که با عسل تغذیه شده‌اند، سطح قند خون پایین‌تر و سطح کلسترول HDL بالاتری نسبت به سایر موش‌ها داشتند. مقدار غذا و انرژی مصرف شده بین سه گروه مختلف تفاوتی نداشت.
یک تیم تحقیقاتی آمریکایی با عسل شبدر به نتایج مشابهی دست یافتند. گروه 18 موش، رژیم غذایی حاوی 20 درصد عسل شبدر یا 20 درصد ساکارز داده شد.
همانطور که در مطالعه نیوزلند، موش‌های گروه عسل نسبت به سایر موش‌ها وزن کمتری داشتند. درصد چربی بدن نیز در گروه عسل کمتر بود. با این حال، وقتی صحبت از سطح کلسترول شد، این مطالعه با نتایج نیوزلند موافق نبود.
محققان دیگر اثر عسل آفتابگردان را در مقابل شربت نیشکر بر احشاء شکم موش های در حال رشد مقایسه کردند.
شربت نیشکر به دلیل چاقی اندام موش ها را پاتولوژیک می کرد، در حالی که عسل آفتابگردان تأثیر مثبتی بر رشد و ساختار برخی از اندام های شکمی داشت.
محققان به این نتیجه رسیدند که عسل همچنین ممکن است عملکرد اندام ها را بهبود بخشد و در نتیجه ممکن است فواید سلامتی داشته باشد. با این حال، آنها نتوانستند هیچ اثر واضحی بر وزن کل بدن موش های در حال رشد در پایان آزمایش پیدا کنند.
