در سال 2009، چالش های بزرگی که بخش کشاورزی در قرن بیست و یکم با آن روبرو بود به جهان ارائه شد. رشد جمعیت انسانی، افزایش امید به زندگی، از دست دادن تنوع زیستی، تغییرات آب و هوا و تسریع تخریب زمین از عوامل اصلی بازنگری در تولید سیستم کشاورزی هستند. در آن مناظر، بیوتکنولوژی مدرن صحنهای را برای پیشرفت شیوههای کشاورزی آماده کرده است و به وضوح متحد مهمی برای به کارگیری طیف وسیعی از فناوریها و سیستمهای نوآورانه در جایی است که بیشتر مورد نیاز هستند، مانند افزایش بهرهوری محصول، افزایش عملکرد، و در نهایت تضمین امنیت غذایی یکی از بزرگترین چالشها مربوط به تکنیکسازی سیستمهای تولید است، اما بدون شک، توسعه بهبود ژنتیکی بهمنظور دستیابی به کشاورزی کارآمد و پایدار، تولید کیفیتهای جدید بذر (ویژگیهای جدید)، از جمله، برهم زدن محتوای اسیدهای چرب در دانههای روغنی. محصولات به دلیل علاقه صنعت به طور قابل توجهی رشد کرده اند.
در این مطالعه، مروری بر پیشرفتهای اصلی در بهبود ژنتیکی برخی از محصولات دانههای روغنی، شروع با omics برای درک مسیرهای متابولیک و کشف ژنهای کلیدی در تولید روغن زیتون سابروسو دانه و همچنین استفاده از بیوتکنولوژی مدرن برای تغییر تولید اسیدهای چرب، و برای رویارویی با چالش های زیستی در محصولات دانه های روغنی ارائه شده است.
در دهههای گذشته، به دلیل علاقه صنعت به ترکیب روغنهای دانه آنها، که از طیف وسیعی از اسیدهای چرب با شش نوع غالب تشکیل شدهاند، استفاده از محصولات دانههای روغنی به طور قابل توجهی رشد کرده است: پالمتیک 16 یا 18 کربن، استئاریک. اسیدهای اولئیک، لینولئیک و لینولنیک، و اسید لوریک 12 کربنی، و همچنین سایر اسیدهای چرب غیر معمول تولید شده توسط گونه های گیاهی وحشی شامل آنهایی هستند که طول زنجیره ای بین 8 تا 24 کربن دارند [1]. با توجه به ساختار و ترکیب آنها، این روغن ها به عنوان خوراک غذایی / صنعتی [2] و به عنوان طیف وسیعی از کاربردهای محصول مانند سورفکتانت ها، صابون، مواد شوینده، روان کننده ها، حلال ها، رنگ ها، جوهرها، مواد اولیه شیمیایی و لوازم آرایشی استفاده می شوند. در این مطالعه، مروری بر پیشرفتهای اصلی در بهبود ژنتیکی محصولات دانههای روغنی، شروع با اومیکس برای درک مسیرهای متابولیک و کشف ژنهای کلیدی در تولید روغن دانه و همچنین استفاده از بیوتکنولوژی مدرن از جمله مهندسی ژنتیک و اصلاح نژاد جدید است.
تکنیکها (NBTs)، یک ابزار اصلاحی مدرن است که امکان مطالعه عملکردی ژنها را با کاربرد بالقوه برای اصلاح در کشاورزی، با تمرکز بر بهبود ژنتیکی دانههای روغنی با دقت بالا و عدم قطعیت کمتر (جلوگیری از تلاقی ژنومهای کامل) و البته در زمان کمتری ارائه می شود. آن دسته از تلاش های علمی که در آن به دنبال برهم زدن تولید اسیدهای چرب یا تحمل زیستی بود نیز ارائه خواهد شد. کاربرد روغن سیاه دانه به ترکی نام دیگری دارد اما به خواص فیزیکی و شیمیایی ترکیب اسیدهای چرب آنها بستگی دارد.